Köşk Höyük
Niğde ili, Bahçeli beldesinde Roma havuzunun doğusundaki kayalık yamaç
üzerinde yer alan Köşk Höyük’te, 1981 yılından beri Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü
ve Niğde Müzesi arkeologları tarafından
sürdürülen kazılar, Bor ovasının en eski
tarım ve hayvancılıkla uğraşan toplumunun (M.Ö.6050–4911) bu alana yerleştiğini göstermektedir. Beş tabaka halindeki
yerleşimin ilk dört tabakası Geç Neolitik,
en geç tabakası ise Erken Kalkolitik devre
aittir. Neolitik dönemde gereksinime göre
genişletilen çok odalı küçük mekânlardan
oluşan mimari mevcuttur. Kalkolitik dönemde ise sokakların üstüne sıralanan
bitişik düzendeki konutlar belli bir plana
göre inşa edilmiştir. Bu dönem insanlarının,
ölülerini konutların tabanına gömdükleri
anlaşılmaktadır. Köşk Höyük’ün ölü gömme âdeti açısından önemi; çoğu yetişkin ve
bazı çocuklara uygulanan başın gövdeden
ayrılarak yüzün kille sıvanıp, yüz organlarının belirtilmesi ve aşı boyası ile boyanarak
onlara canlılık kazandırılmasıdır. Bu uygulama, Filistin, İsrail, Ürdün ve güney Suriye’de
M.Ö. 10000–8000 arasında görülmektedir.